استارت آپ چیست ؟

توسط

استارت‌ آپ‌ها کسب‌وکارهایی هستند که می‌خواهند صنایع را مختل کنند و جهان را تغییر دهند و همه این کارها را در مقیاس های متفاوت انجام می دهند .

بنیان‌گذاران استارت‌ آپ رویای آن را دارند که به جامعه چیزی بدهند که به آن نیاز دارد اما هنوز جامعه آن را ایجاد نکرده است و ایجاد ارزش‌های چشمگیر که منجر به عرضه اولیه عمومی ( IPO ) و بازگشت نجومی سرمایه‌گذاری می‌شود .

درک استارت آپ ها

میثم آخشیج یکی از سازندگان محصولات استارت آپی در ایران معتقد است که استارت‌ آپ‌ها شرکت‌های جوانی هستند برای توسعه محصول یا خدمات منحصربه‌فرد که ارائه آن به بازار غیرقابل‌ ممکن باشد را امکان پذیر می کند .

یک استارت‌آپ که ریشه در نوآوری دارد با هدف رفع کمبودهای محصولات موجود یا ایجاد دسته‌های کاملاً جدیدی از کالاها و خدمات، روش‌های ریشه‌دار تفکر و انجام کسب‌وکار را برای کل صنایع مختل می‌کند که به همین دلیل است که بسیاری از استارت‌ آپ‌ها در صنایع مربوطه خود به عنوان « اختلال‌کننده » شناخته می‌شوند .

برای مثال ممکن است بیشتر با استارت‌آپ‌های Big Tech آشنا باشید که از قبیل فیس‌بوک، آمازون، اپل، نتفلیکس، گوگل، که در مجموع به عنوان سهام FAANG شناخته و نیز استارت‌ آپ‌ محسوب می‌شوند .

یک استارت آپ چگونه کار می کند ؟

در سطح بالا، یک استارت آپ مانند هر شرکت دیگری کار می کند که گروهی از کارمندان با هم کار می کنند تا محصولی را ایجاد کنند که مشتریان آن را بخرند و با این حال چیزی که یک استارت آپ را از سایر مشاغل متمایز می کند روشی است که یک استارت آپ برای انجام این کار پیش می رود .

شرکت های معمولی کارهایی را که قبلا انجام شده است تکرار می کنند که برای مثال یک صاحب رستوران بالقوه ممکن است یک رستوران موجود را امتیاز دهد و به این معنی که آنها از یک الگوی موجود در مورد نحوه عملکرد یک تجارت کار می کنند .

یک استارت آپ چگونه کار می کند ؟

هدف استارت‌ آپ‌ سرعت و رشد است ؟

یک عامل کلیدی دیگر وجود دارد که استارت آپ ها را از سایر شرکت ها متمایز می کند :

سرعت و رشد

هدف استارت‌آپ‌ها ایجاد ایده‌های بسیار سریع است که آنها اغلب این کار را از طریق فرآیندی به نام تکرار انجام می دهند و در آن به طور مداوم محصولات را از طریق بازخورد و داده های استفاده بهبود می بخشند ولی اغلب یک استارت‌ آپ با اسکلت اولیه یک محصول به نام محصول حداقل قابل دوام نسخه ( MVP ) شروع می‌کند که آن را آزمایش و بازبینی می‌کند تا زمانی که آماده عرضه به بازار شود .

در حالی که استارت آپ ها در حال افزایش محصولات خود هستند معمولاً به دنبال گسترش سریع پایگاه های مشتریان خود هم هستند که این به آن‌ها کمک می‌کند تا سهم‌های بازار بزرگ‌تری ایجاد کنند و به نوبه خود به آنها اجازه می‌دهد پول بیشتری جمع‌آوری کنند و سپس محصولات و مخاطبان خود را بیشتر رشد دهند .

همه این رشد سریع و نوآوری معمولاً به طور ضمنی یا صریح در خدمت یک هدف نهایی است :

عمومی شدن

هنگامی که یک شرکت خود را به روی سرمایه گذاری عمومی باز می کند فرصتی را برای سرمایه گذاران اولیه ایجاد می کند تا پول نقد کنند و پاداش خود را به دست آورند که مفهومی در اصطلاح استارت آپی که به عنوان ” خروج ” شناخته می شود .

بودجه استارت آپ ها چگونه تامین می شود ؟

استارت‌ آپ‌ها معمولاً از طریق چندین دور تأمین مالی پول جمع‌آوری می‌کنند :

  • یک دور مقدماتی وجود دارد که به عنوان بوت استرپینگ شناخته می شود که زمانی که بنیانگذاران، دوستان و خانواده آنها در کسب و کار سرمایه گذاری می کنند .
  • پس از آن سرمایه اولیه از سوی به اصطلاح ” سرمایه گذاران فرشته ” افرادی با ارزش خالص بالا که در شرکت های مرحله اولیه سرمایه گذاری می کنند می آید .
  • در مرحله بعد، دورهای سرمایه گذاری سری A، B، C و D وجود دارد که عمدتاً توسط شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر هدایت می شوند که ده ها تا صدها میلیون دلار در شرکت ها سرمایه گذاری می کنند .

در نهایت یک استارت‌آپ ممکن است تصمیم بگیرد که به یک شرکت سهامی عام تبدیل شود و از طریق یک IPO توسط یک شرکت خرید با هدف خاص ( SPAC ) یا عرضه مستقیم در بورس اوراق بهادار خود را به روی پول خارجی باز کند و هر کسی که می‌تواند در یک شرکت سهامی عام سرمایه‌گذاری کند و بنیان‌گذاران استارت‌ آپ و حامیان اولیه می‌توانند سهام خود را بفروشند تا بازدهی زیادی از سرمایه‌گذاری داشته باشند .

شایان ذکر است که مراحل اولیه تامین مالی استارت‌آپ‌ها محدود به افرادی است که دارای جیب‌های بزرگ هستند یعنی افرادی که سرمایه‌گذاران معتبر نامیده می‌شوند زیرا کمیسیون بورس اوراق بهادار ( SEC ) معتقد است که درآمد بالا و دارایی خالص آنها به محافظت از آنها در برابر ضرر احتمالی کمک می‌کند .

در حالی که همه خواهان بازدهی بیش از 200،000 درصدی هستند که پیتر تیل در سرمایه گذاری خود در استارت آپ کوچکی به نام فیس بوک دید که طبق گزارشی که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا برکلی و استنفورد تهیه شده است اکثریت قریب به اتفاق (حدود 90 درصد) استارت آپ ها شکست می خورند و این بدان معناست که سرمایه‌گذاران در مراحل اولیه امکان مشاهده 0% بازده سرمایه‌گذاری خود را دارند .

چگونه استارت آپ ها موفق می شوند ؟

در حالی که بسیاری از استارت آپ ها در نهایت شکست می خورند همه این کار را نمی کنند و برای موفقیت یک استارت‌ آپ ستاره‌های زیادی باید هماهنگ باشند تا به سؤالات حیاتی پاسخ داده شود .

آیا تیم به طرز وسواسی نسبت به ایده خود اشتیاق دارد ؟

همه اش در اجراست حتی یک مفهوم برجسته می تواند در جذب مخاطبان خود شکست بخورد و اگر تیم آماده انجام هر کاری برای حمایت از آن نباشد

آیا بنیانگذاران تخصص دامنه دارند ؟


بنیانگذاران باید همه چیز را در مورد فضایی که در آن فعالیت می کنند بدانند

آیا حاضرند وقت بگذارند ؟


کارمندان اولیه راه اندازی، اغلب برنامه های کاری فشرده ای دارند که در یک نظرسنجی در سال 2018 توسط MetLife و اتاق بازرگانی ایالات متحده نشان داد که صاحبان استارت‌ آپ‌ها در روزهای کاری بیش از 14 ساعت ثبت می‌کنند که اگر تیمی مایل نباشد بیشتر ساعات بیداری خود را به یک ایده اختصاص دهد، ممکن است برای پیشرفت مشکل داشته باشد

چرا این ایده و چرا اکنون ؟

آیا این یک ایده جدید است و اگر چنین است چرا مردم قبلا آن را امتحان نکرده اند ؟

اگر اینطور نیست چه چیزی باعث می‌شود تیم استارت‌ آپ به‌طور منحصربه‌فردی قادر به شکستن کد باشد ؟

حجم بازار چقدر بزرگ است ؟


اندازه بازار یک استارت آپ مقیاس فرصت آن را مشخص می کند و شرکت‌هایی که روی فناوری‌های خاص وسواس دارند ممکن است از رقبای خود پیشی بگیرند اما به چه منظور ؟ بازارهای بسیار کوچک ممکن است به بازارهای مالی منجر شود که برای بقای کافی بزرگ نیستند که اگر یک استارت آپ بتواند به همه این سؤالات پاسخ دهد ممکن است برای بقای خود بخشی از 10% شرکت های مرحله اولیه شود .

چگونه در استارت آپ ها سرمایه گذاری کنیم ؟

تحلیل گر و نویسنده مقاله میثم آخشیج معتقد است که سرمایه گذاری استارت آپی به طور گسترده در دسترس توده ها نیست چون برای دسترسی به مطلوب‌ترین استارت‌ آپ‌های اولیه یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر که بهترین بازدهی در سطح Thiel را دارند باید یک سرمایه‌گذار معتبر باشد.

به عبارت ساده این بدان معناست که شما حداقل 200،000 دلار درآمد سالانه یا حداقل یک میلیون دلار دارایی خالص بدون احتساب محل سکونت اصلی خود دارید که همچنین اگر به عنوان مشاور سرمایه گذاری ثبت شده کار می کنید ممکن است بتوانید بدون در نظر گرفتن درآمد یا دارایی خالص وضعیت سرمایه گذار معتبر را درخواست کنید .

با این حال اگر با هیچ یک از این صورت‌ حساب‌ها مطابقت ندارید و از گزینه‌ ها خارج نیستید، سایت‌های سرمایه‌گذاری جمعی به هر کسی اجازه می‌دهند در ازای یک استارت‌آپ مبلغ کمی را صرف کنند .

ارسال یک نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ممکن است دوست داشته باشید